Terapia homeopatyczna jest naturalną, biologiczną metodą terapii. Za jej pomocą przeprowadzana jest stymulacja i regeneracja funkcji życiowych. Bioterapia jest skierowana przeciwko prawdziwej przyczynie choroby - homotoksynom. Homotoksyny wiążą się, neutralizują i są usuwane z organizmu na różne sposoby m.in. poprzez mocz, pot czy ropę. Homeopatia jest główną terapią promującą wikariację, przenoszącą chorobę do faz wydalania fizjologicznego, omijając fazy pośrednie, przyspieszając naturalny proces gojenia.
W rzeczywistości ta zasada obowiązuje wszędzie, również w medycynie tradycyjnej. Na przykład w ciężkich chorobach serca stosuje się nalewkę naparstnicy, która u zdrowej osoby może spowodować ostrą niewydolność serca. W leczeniu alergii stosuje się mikrodawki alergenów, które powodują różne alergie. W immunologii toksyna jest stosowana do przygotowania szczepionek, które są skuteczne w leczeniu choroby wywołanej przez ten mikroorganizm.
Duży wkład w rozwój homeopatii wniósł niemiecki lekarz Hans-Heinrich Reckeweg. Jego pionierskie podejście polegało na połączeniu medycyny konwencjonalnej, nauki oraz technologii z homeopatią. W swojej pracy nad homotoksykologią (z łac. «homo» człowiek, z gr. «toksyna») argumentował, że choroba jest mechanizmem obronnym organizmu przed toksynami. Homotoksyny to wszelkie substancje szkodliwe dla organizmu, które mogą pochodzić ze środowiska zewnętrznego - czynnik egzogenny - lub wewnętrznego -czynnik endogenny. Dlatego nasilenie choroby zależy od ilości tych toksyn i zdolności organizmu do przetwarzania oraz usuwania ich na zewnątrz.
Początki homeopatii datowane są na 1780r., choć niektóre źródła podają nawet wcześniejsze daty. Za jej twórcę uważa się niemieckiego lekarza i chemika Samuela Hahnemanna. Hahnemann jako pierwszy zastosował mikrodawki substancji naturalnych w terapii. Łącząc homeopatię z odpowiednim odżywianiem i aktywnością fizyczną, udało mu się osiągnąć wspaniałe wyniki w swoich obserwacjach.
Homeopatia (z gr. «homoios» podobny, «pathos» cierpienie). Istota tego słowa jest podobna do tego, co ono rzeczywiście oznacza. Przykładem może być zabawna historia o wulkanie Hekla, który znajduje się na południu Islandii. Kiedyś pasterze znaleźli na kopytach owiec przerosty kości. Po długich rozważaniach doszli do wniosku, że przerosty te powstały z faktu, że przez długi czas pasły się one w pobliżu wulkanu Hekla po erupcji lawy. Dzisiaj firma Heel wykorzystuje ten pył wulkaniczny, tworząc na jego bazie lek przydatny w walce z osteofitami (naroślami kostnymi, ostrogami piętowymi). Ten przypadek jest żywym przykładem tego, jak homeopatia wykorzystuje podobną chorobę do leczenia samej choroby. Proliferacja kości jest leczona pyłem wulkanicznym, który wywołuje podobną chorobę.